Koń huculski nie jest zbyt duży, ale silny, odważny i odporny
Huculyk, koń huculski
Istnieje specjalna rasa konia zwana koniem huculskim. Te konie są wystarczająco silne, aby żyć w górach. Takie konie można nazwać huculkiem . Koń huculski nie jest zbyt duży, ale silny, odważny i odporny. Te konie były używane przez pasterzy do jazdy i transportu towarów. Obecnie koń huculski jest koniem przyjaznym rodzinie, który może być wart swojej hipoterapii, agroturystyki i wysokiej turystyki górskiej (jazda konna w Karpatach).
Rolnicy nie hodowali takich koni do połowy XIX wieku. Pierwsze ranczo powstało w 1856 r. W południowo-wschodniej części ziemi huculskiej , nadal istnieje, będąc odpowiedzialnym za rumuńskie ministerstwo leśnictwa). W galicyjskiej części ziemi huculskiej pod koniec XIX wieku powstały rancza w Kosiv i Zhabie (Verkhovyna). Stowarzyszenie Rolników Koni Huculskich powstało w 1925 roku.
W okresie II wojny światowej liczba koni huculskich znacznie się zmniejszyła. Po II wojnie światowej w Polsce rancza koni huculskich przemieszczają się z miejsca na miejsce. W końcu w 1985 r. Powstały dwa rancza koni huculskich w Beskidzie Niskim (Nyzki Beskidy).
Istnieje kilka rancza koni huculskich, w których hodowla odbywa się bez stajni, w stadach. W Serednie Male iw Tabun są rancza. Przez cały rok na polanie koń jest sam. Koń huculski jest ginącym zwierzęciem chronionym przez Światową Strategię Zachowania Rezerwatów Genetycznych Zwierząt Gospodarskich FAO.
Po II wojnie światowej informacji o ranczach koni huculskich na ziemi huculskiej jest niewiele. Były co najmniej dwa rancza, w których konie żyły w stadach. Z pewnością było to w kołchozie „ 40 lat października ” w galicyjskiej części ziemi huculskiej, a także w Bukowinie w kołchozie „ Postęp ”. Ale w czasach Sowietów na Ziemi Huculskiej nie wolno było zatrzymać prywatnego konia przez Hucułów.
Obecnie istnieje Stowarzyszenie Huculskich Wyścigów Konnych w Kosowie na ukraińskiej ziemi huculskiej.
